दोन्ही जोडीदारांची इच्छा असेल आणि काही विशिष्ट समस्या नसेल तर गरोदरपणात शरीर संबंधावर खरं तर काही निर्बंध असण्याची आवश्यकता नाही. वास्तवात गर्भ धारणा झाली आहे हे बहुतेक वेळेस दुसऱ्या महिन्यात लक्षात येते. त्यामुळे गरोदरपणाच्या अगदी प्राथमिक टप्प्यात शरीर संबंध आलेले असण्याची शक्यता असतेच. शरीर संबंधांचा गर्भावर कसलाही परिणाम होत नाही.

पूर्वी जर एकापेक्षा अधिक गर्भपात झाले असतील किंवा तसा काही इतिहास (हिस्ट्री) असेल, तर डॉक्टर बरेचदा पहिल्या काही महिन्यात शरीर संबंध टाळण्याचा सल्ला देतात. असा काही इतिहास असेल तर लिंग योनी मैथुन टाळावा. गरोदरपणात गर्भाशयाचे तोंड उघडणे किंवा रक्तस्त्राव (स्पॉटिंग) होणे गंभीर असते. अशी शक्यता वाटत असेल तर तुम्हाला शरीर संबंध टाळण्याचा सल्ला दिला जाऊ शकतो. स्त्री पहिलटकरीण असेल, तर प्रसूतीपूर्वी दोन आठवड्यादरम्यान गर्भाचे डोके मातेच्या कटीभागात उतरते. म्हणून गर्भारपणाच्या शेवटच्या महिन्यात संभोग करू नये. नंतरच्या गर्भारपणात असे होत नाही, म्हणून शेवटच्या महिन्यातही संभोग करायला हरकत नाही.

गरोदरपणाच्या नंतरच्या काळात म्हणजे गरोदरपणाच्या तिसऱ्या टप्प्यात किंवा शेवटच्या तीन महिन्यात पोटाचा वाढलेला घेर कदाचित अडथळा ठरू शकतो किंवा ओटीपोटावर जोर किंवा दाब पडण्याची शक्यता असते. म्हणूनच या काळात संभोग करताना थोडी काळजी घ्यावी. आपल्या शरीराचा दाब स्त्रीच्या पोटावर पडू नये यासाठी पुरुषाने संभोगावेळी आपले तळहात जमिनीवर टेकवावेत, हात कोपरात सरळ राखावेत व शरीराचा भार तळहातावर पेलून संभोग करावा; किंवा पुरुषाने बसून संभोग करावा. योनीत खोलवर शिश्नाचा प्रवेश करू नये. घर्षण जोराने करू नये. योनिद्वाराला हाताने स्पर्श करू नये. संभोगापूर्वी शिश्न धुवून घ्यावे. या काळात स्त्रीला पुरुषापासून एस. टी. आय. म्हणजेच लैंगिक संबंधांतून पसरणारे आजार होऊ नयेत म्हणून संभोग करताना पुरुषाने निरोध वापरावा.

या परिस्थितीत अन्य एखाद्या पोझिशनचा विचार करता येईल उदा. शरीर संबंधांच्या वेळी स्त्री जोडीदार वरती असेल. जर जोडीदाराला लिंग संसर्ग झालेला असेल तर तो पूर्ण बरा होइपर्यंत संबंध न येऊ देणं गरजेचंच आहे. या आणि अशा काही परिस्थिती सोडल्या तर शरीर संबंधांवर इतर कुठलीही बंधनं आणण्याची गरज नाही. अर्थातच दोन्ही जोडीदारांची इच्छा आणि संमती महत्वाची.